MROCZNE STRONY

* POLISH HORROR STORY * Do tej pory nie miałem szczęścia do książek wydanych czy to w ramach self publishingu czy w formie "współfinansowania" i wiem też, że część recenzentów omija tego typu publikacje. Nie dziwię im się, bo sam zacząłem podchodzić do tematu bardziej selektywnie. Jednak, gdy jakiś czas temu napisał do mnie Kacper Sawala, z pytaniem czy chciałbym przygarnąć Jego debiutancką powieść do recenzji, po przeczytaniu opisu przez głowę przemknęła mi iskra, takie - no wiecie - przeczucie, że może tym razem to będzie to. Że Mieszkamy obok raju okaże się jedną z tych historii, które będą mógł Wam polecić, i że tym razem nie narażę się kolejnemu Autorowi złą recenzją. I wiecie co? Ta iskra, która możecie nazwać intuicją, przeczuciem lub jakkolwiek inaczej, tym razem miała rację.

* NIEPOKOJĄCA I URZEKAJĄCA * Wyobrażam sobie taką sytuację: spotykam w lesie krasnala, takiego kurdupla, którego łatwiej zdeptać, niż zobaczyć, ale jakimś cudem udaje mi się zrobić to drugie, a nie pierwsze. No i ten krasnal daje mi wybór: duża bańka, albo wgląd w nieopublikowaną jeszcze powieść Anny Musiałowicz. W pierwszej chwili decyzja wydaje się dość oczywisty, z drugiej jednak strony... No zaraz, chwila, mam maskę z Krzyku (nie, nie Krzyku Muncha, tylko Wesa Cravena), mam też wiatrówkę i całkiem przyzwoite noże, więc teoretycznie milion dadzą mi w każdym banku i to od ręki, co nie? Ale co ważniejsze, przy powieściach Anny nie ma ryzyka wpadki, bo za każdym razem Pisarka serwuje nam wyjątkową ucztę dla wyobraźni i zmysłów, naszej wrażliwości, z takich lekkim poetyckim posmakiem - wrażeniem, że każde słowo jest na swoim miejscu. A zatem wybór jest prosty - Mały, nie wiem skąd ją masz, ale dawaj następną książkę tej Pani.

* GROZA W DAWKACH HOMEOPATYCZNYCH * Kiedy w kwietniu tego roku sięgałem po Dom na Wyrębach Stefana Dardy, miałem już za sobą inną powieść tego Autora - Przebudzenie zmarłego czasu. Powrót . Te dwie opowieści doskonale wpasowały się w mój gust jeśli chodzi o grozę i fantastykę, a Dom na Wyrębach uważam za jeden z najlepszych debiutów, jakie zdarzyło mi się przeczytać. Sami więc rozumiecie, że z Nowym domem na Wyrębach wiązałem dość spore oczekiwania. Wszak od napisania pierwszej części minęła cała dekada i jeśli po tylu latach Autor decyduje się na powrót do starej historii, to... Wiem, oszukuję sam siebie, wszak wielkie powroty nie są synonimem jakości. Weźmy choćby Dextera , albo - bardziej z naszego podwórka - Odwróconych . I owszem, wszystko jest kwestią gustu, indywidualnych preferencji czy wrażliwości, ale w moim odczuciu nie były to najlepsze kontynuacje. Z Nowym domem na Wyrębach sprawa jest jednak bardziej złożona, a towarzyszące mi mieszane uczucia sprawiają, że pisanie te

* MROCZNE SEKRETY RODZINY LOCKWOODÓW * Z twórczością Harlana Cobena zetknąłem się dość późno, bo dopiero cztery lata temu. Wszystko za sprawą kioskowej edycji Jego powieści, czyli serii W labiryncie kłamstw. Zresztą, tak samo poznałem książki Lee Childa i Tess Gerritsen. Lubię kolekcjonować książki i fajnie, jak mają jednakowy layout... No dobra, ale dziś skupmy się na Cobenie. Nie mów nikomu było pierwszą powieścią jaką przeczytałem i od razu zostałem fanem tego sympatycznego łysola z Nowego Jorku o szczerym, serdecznym  uśmiechu. Windsora Horne'a Lockwooda III z pewnością kojarzą wszyscy fani Cobena oraz cyklu z Myronem Bolitarem. I chyba nie będzie zbytnim nadużyciem jeśli napiszę, że do tej pory Win był niczym Robin w Batmanie - wyrazistym bohaterem drugiego planu, niezawodnym przyboczny głównego bohatera, jego wiernym druhem, kimś kto pojawia się w odpowiednim momencie, aby wyciągnąć postać pierwszoplanową z tarapatów. Zawsze lubiłem Wina, może nawet bardziej niż Myrona. Win

* UWIĘZIONY W LUBLINIE * Andrzej mieszka i pracuje w Lublinie, ale pewnego dnia jego firma znika, a on nie musi już płacić za zakupy w sklepach. Fajnie nie? Całymi dniami może siedzieć w domu, grać w gry, albo czytać książki. W zamian nie ma internetu, nigdy nie może natrafić na wiadomości w radiu, jego rodzina nie odbiera telefonów, a on sam nie może opuścić miasta. Co dziwne, wokół niego są ludzie, sąsiedzi wydają się być tymi samymi sąsiadami co wcześniej, ale jednak sprawiają wrażenie niczego nieświadomych. W dodatku nikt nie zwraca na Andrzeja większej uwagi. Nie to, że jest niewidzialny, ale... Wszyscy wokół traktują go z obojętnością. Do czasu... Pewnego wieczora trafia do baru Tawerna, w którym barman wyglądający jak kapitan statku nie tylko kasuje piątala za piwo, ale i wydaje się wiedzieć znacznie więcej od Andrzeja. Z tym, że Andrzej właściwie nie wie nic. Nikt mu wszak nie wyjaśnił dlaczego utknął w Lublinie, ani dlaczego wszyscy dookoła są tacy zobojętniali. Kapitan Tawern

* GDYBY BLANKA LIPIŃSKA PROWADZIŁA WARSZTATY LITERACKIE... * O w mordę, ale mnie ta książka wymęczyła. Gdybym miał się wpasować w stylistykę Jasnowidza i czarownicy , musiałbym napisać, że wymęczyła jak dziwka w burdelu, ale to nie byłaby prawda, bowiem to zmęczenie jakie teraz czuję nie ma nic wspólnego z przyjemnością. To co mnie dopadło po lekturze tej książki, to dojmujące uczucie zmarnowanego czasu, czasu, który mógłbym spożytkować bardziej efektywnie, na przykład... hmmm... drapiąc się po nosie? Albo czytając podręcznik do naprawy ciągnika Ursus. W tym drugim przypadku, tak coś czuję, lektura byłaby o wiele bardziej pasjonująca, niż to co zaproponowało wydawnictwo AlterNatywne i debiutujący Mark Arturro.

| 🏅 recenzja wyróżniona przez Redakcję portalu NaKanapie.pl * OPĘTANA JAK REGAN M ac NEIL * Trzy historie, w trzech formatach: powieści, noweli i opowiadania. Trzy historie, ale tylko o jednej mogę napisać, że to opowieść grozy, horror. I właśnie na tej chciałbym się skupić. Białe i czarne duchy to powieść z lat '20 XX wieku, której Autorem jest Jan Łada. Pod tym pseudonimem ukrywał się duchowny Jan Gnatowski. Łada ma w swoim dorobku kilka powieści grozy, a Białe i czarne duchy , to jedna z nich. I jeśli zafascynował Was Egzorcysta Williama Petera Blatty'ego, to wiedzcie, że polski Pisarz był pierwszy, który opowiedział historię o opętanej dziewczynie.

| 🖤 książka objęta patronatem Mrocznych Stron | 🏅 recenzja wyróżniona przez Redakcję portalu NaKanapie.pl * DEMONY WOJNY WEDŁUG MATKOWSKIEGO * Lubicie powieści grozy z wojną w tle? Ja wciąż mam w pamięci Twierdzę F. Paula Wilsona, zresztą to jedna z pierwszych książek jakie zrecenzowałem na blogu Mroczne Strony. Tam rzecz działa się na początku lat '40 w Rumunii. Czyli II wojna światowa. Nie znajdziecie tam jednak scen batalistycznych, a przynajmniej nie takich, jakie wypełniają powieści i filmy wojenne. Wilson osadził akcję swojej powieści w momencie, kiedy Niemcy już zamietli Rumunów i wprowadzili na terenie podbitego kraju okupację opartą na fundamentach zamordyzmu i bestialstwa, którego doświadczyli nasi rodzice i dziadkowie tutaj, w Polsce.

* STARE DUCHY NIGDY NIE ZASYPIAJĄ * Wydawnictwo Zysk i S-ka przyzwyczaiło nas, że co jakiś czas przypomina czytelnikom klasykę z pogranicza grozy i fantastyki. Duchy Nocy Kupały , to najnowsza tego typu pozycja, prezentująca aż dziewiętnaście tekstów, dziesięciu autorów. To prawdziwa gratka dla wielbicieli mrocznych gatunków, ale i prawdziwa uczta dla smakoszy pięknego języka (i nie mam tu na myśli tworu mięśniowego jamy gębowej). Duchy Nocy Kupały , to pokaźnych rozmiarów antologia, w której znajdziecie teksty XIX i XX-wiecznych pisarzy, zarówno polskich, jak i zagranicznych. Wszystkie opowiadania łączy aura niesamowitości, w których groza przeplata się z fantastyką. Mamy tu zarówno opowieści o duchach, wilkołakach i strzygach, pojawiają się też wiedźmy i dziwne istoty przynoszące ludziom nieszczęście. Znajdziecie tu również przeklęte i nawiedzony miejsca oraz takie nasycone magią czy dotknięte diabelskim paluchem. Polscy twórcy całymi garściami czerpią z wierzeń i mitów dawnych Słowi