MROCZNE STRONY

film na podstawie powieści WOREK KOŚCI Stephena Kinga   „Worek kości” z 2011 roku to dwuczęściowy film telewizyjny oparty na znakomitej powieści Stephena Kinga. Niestety, obraz w reżyserii Micka Garrisa i z kiepskim scenariuszem Matta Venne, którego filmografia składa się z kiczowatych sequeli kasowych horrorów, takich jak „Lustra”, „Głosy” czy „Postrach nocy”, nie powala ani jakością, ani poziomem grozy. Historia pisarza Mike'a Noonana, który po tragicznej śmierci żony wraca w rodzinne strony, do domku nad jeziorem, została przez Venne mocno okrojona: część wątków pominięto, część nieco zmodyfikowano. I choć rozumiem, że całkiem spory materiał trzeba było upchnąć w niespełna 3 godzinach, jednak to właśnie scenariusz, moim zdaniem, jest najsłabszym ogniwem tej produkcji. Scenariusz + efekty specjalne rodem z B-horrorów lat '90 oraz Pierce Brosnan w roli głównej, którego dziwna maniera i jego mimika denerwują mnie od czasów Bonda. Niemniej irytująca jest tu także Melissa George

| 🖤 książka objęta patronatem Mrocznych Stron | 🥈 2 miejsce na liście TOP3 Mrocznych Stron (03/2023) * AKCJA SZYBKA JAK POCISK * Może zacznę od wyznania... Nie, nie będzie to wyznanie jakoś szczególnie dla mnie krępujące. Jestem jednak zwolennikiem jasnych sytuacji, więc napiszę to od razu i wprost: lubię gatunkowe koktajle. Oczywiście muszę być dobrze przyrządzone, w odpowiednich proporcjach i ze świeżych składników, ale gdy to wszystko jest na swoim miejscu, to... No, jest ambrozja, szanowni Państwo i całe szczęście, że nie tuczy, bo akurat czego jak czego, ale kilogramów, to mam aż nadto. 😜 Koktajlem doskonały - trzymajmy się już tej metafory - byli Splątani , zeszłoroczny powieściowy debiut Łukasza Szustera, od którego Kubica może się uczyć szybkiej jazdy. Minął niecały rok i Autor przygotował dla nas równie wyśmienitą drugą część, która jest jednocześnie zamknięciem świetnie napisanej dylogii. I właśnie na tym drugim tomie dziś się skupimy. A zatem... Panie, Ponowie, prze

* TOMASZ SABLIK W LITERACKIEJ FORMIE * Lubicie powieści grozy, w których niespieszne tempo akcji pozwala rozsmakować się w opowiadanej historii? Tomasz Sablik Windą i Lękiem pokazał, że jest mistrzem budowania napięcie i tworzenia fabuł z pogranicza horroru i rasowej powieści psychologicznej. Przypadłością ten mój pogląd właściwie jedynie umocnił; umocnił również przekonanie, że nazwisko tego Autora na okładce, to właściwie pewnik na co najmniej bardzo dobrą lekturę.

* JAZDA W NICOŚĆ * | 🏅 recenzja wyróżniona przez Redakcję portalu NaKanapie.pl Wiecie co? Nie chcę pisać tej recenzji. Nie będzie ona dobra, ani dla wydawcy, ani autora, ani redaktora. Generalnie nie lubię wystawiać negatywnych opinii, ale jak mawiał jeden z prezydentów RP: "Nie chcem, ale muszem". Po pierwsze dlatego, że Klub Recenzenta mnie do tego zobligował, a po drugie, skoro już zmarnowałem swój czas (tak, zmarnowałem), to chociaż podzielę się tym z Wami. No dobra, miejmy to już z głowy. Zaczynajmy!

| 🥇 1 miejsce na liście TOP3 Mrocznych Stron (03/2023) * KING WRACA DO KORZENI * | 🏅 recenzja wyróżniona przez Redakcję portalu NaKanapie.pl Stephen King, jest jak Święty Mikołaj - zna go każdy. Jako jeden z nielicznych pisarzy stał się ikoną popkultury, jedni go kochają, drudzy nienawidzą... Gdzie szukać źródła tego fenomenu? Nie mam pojęcia, ale Autor od blisko pół wieku robi w pisarskim rzemiośle, a ja wciąż mam w pamięci jego powieść, którą przeczytałem jako pierwszą. Był to Blaze , kupiony za 10 zł na jakiejś promocji w małej lokalnej księgarence, która już nie istnieje. To było około piętnastu lat temu i od tamtego czasu, jestem raczej wiernym czytelnikiem "królewskiej" twórczości. Ale to nie jest też tak, że wszystko, co wychodzi spod pióra Kinga, traktuję z bezkrytycznym uwielbieniem. No nie, tak to nie. Do dziś kiepsko wspominam chociażby Cujo czy Dziewczyna, która kochała Toma Gordona . Ale już Pod kopułą , To czy Zielona mila , to książki, do którym od cza

Drugim, po "Brudnych sprawkach wujaszka Hana", kwietniowym patronatem Mrocznych Stron, jest powieść "Dice" Agaty Suchockiej. Agata Suchocka, to autorka ze sporym doświadczeniem literackim. Ma na koncie około dziesięciu powieści, maczała też pióro w kilku antologiach opowiadań. Tworzy głównie literaturę obyczajową, ale też historyczną i science fiction. "Dice", to powieść z 2020 roku i do tej pory była dostępna jedynie w wersji audiobooka, za którego wydanie odpowiadała Audioteka. Teraz, po trzech latach, książka po raz pierwszy ukaże się w wersji papierowej, za co zabrała się Planeta Czytelnika. "Dice", to powieść w klimacie cyberpunk spod znaku "Łowcy androidów", "Matrixa" czy "Johnny'ego Mnemonica". Całość zilustrował Dawid Boldys. A teraz kilka zdań od Wydawcy: Niedaleka przyszłość. Po konflikcie nuklearnym rządy nad światem przejmuje sztuczna inteligencja. Tworzy pozornie idylliczne metropolie, w których ludz

Na Planecie Czytelnika wylądowały pierwsze Panie i z tego, co mi szpiedzy donieśli (a wywiad mam całkiem niezły 😉), kolejne już są w drodze. To bardzo dobra wiadomość, ponieważ jakakolwiek planeta bez płci pięknej, byłaby miejscem nienadającym się do życia. A zatem poznajcie Aleksandrę Bednarską, dla której "Brudne sprawki wujaszka Hana" są pierwszym samodzielnym tytułem. Do tej pory, Jej teksty ukazały się w kilku antologiach opowiadań, w tym - ostatnio - w "Gruzach", którym Mroczne Strony również patronowały. W "Brudnych sprawkach wujaszka Hana" znajdziecie dziewięć opowieści, które połączy tytułowy "wujaszek" - postać tyle samo mityczna, co demoniczna; tajemnicza i nieosiągalna, a całość będzie orbitować wokół grozy i weird fiction. Książka (jak to książki Planety Czytelnika mają w zwyczaju) jest ilustrowana, za co w całości odpowiada Dawid Boldys, którego twórczość bardzo lubię i cenię. Tyle ode mnie, a co o książce napisał Wydawca? Nazwać z

| 🖤 książka objęta patronatem Mrocznych Stron | 🥉 3 miejsce na liście TOP3 Mrocznych Stron (03/2023) * MROCZNE ZWIEŃCZENIE TORUŃSKIEJ TRYLOGII * Każda opowieść, kiedyś się kończy. Każda droga ma swój kres. Przez ostatnie dwa lata z zapartym tchem śledziłem losy bohaterów kryminałów retro Kamili Cudnik: mieszkańców pięknego pałacyku na Wygodzie, toruńskich pruskich gliniarzy, walczących o niepodległość Polski konspiratorów oraz zwykłych ludzi zmagających się z trudami i wyzwaniami rzuconymi przez Autorkę i czas, w którym przyszło im żyć. Obserwowałem również świat z początku XX wieku; świat, który wprawdzie od dawna już nie istnieje, ale zostawił po sobie wciąż widoczne ślady, a jego duchy, cały czas błądzące zarówno po moim Toruniu, gdzie rozgrywa się część akcji trylogii Kamili, jak i w okolicznych wsiach, które odgrywają tu wcale nie mniejszą rolę. Autorka znakomicie oddała klimat tamtych czasów i włożyła dużo pracy w research. Opłacało się jednak, bo wyszło na prawdę super,

* CZY JESTEŚMY SAMI WE WSZECHŚWIECIE? * | 🏅 recenzja wyróżniona przez Redakcję portalu NaKanapie.pl No właśnie, czy jesteśmy? To pytanie towarzyszy mi od czasów, gdy byłem dzieciakiem i zobaczyłem pierwsze odcinki Z archiwum X , a później Nie do wiary . Dla tych, co mają mniej na liczniku ode mnie, wyjaśnię może, że Nie do wiary , to był taki nadawany przez TVN program publicystyczny, w którym poruszano tematy związane z UFO i wszelkiej maści zjawiskami paranormalnymi. Dużo później obejrzałem Obcego , a gdzieś tak około roku 2000 film Kontakt z Jodie Foster w reżyserii Roberta Zemeckisa, który - teraz to wiem, a wtedy nie byłem tego świadom - jest ekranizacją powieści, o której sobie dziś pogadamy.