MROCZNE STRONY

SCENARIUSZ FILMU ZOSTAŁ ZAADOPTOWANY NA POWIEŚĆ OBCY: DECYDUJĄCE STARCIE Alana Deana Fostera Stara zasada sequeli mówi: WIĘCEJ. Więcej trupów, więcej bohaterów, więcej akcji, a w przypadku "Obcego", również więcej Ksenomorfów. Od nakręcenia pierwszej części mija aż siedem lat. W Hollywood to cała wieczność i trochę dziwi fakt, że po sukcesie "Obcego" czekano aż tyle z nakręceniem sequela. Do pracy nad scenariuszem zaangażowano Jamesa Camerona, który miał za sobą już spory sukces w postaci "Terminatora" z Schwarzeneggerem. Cameron nie tylko napisał, ale i wyreżyserował ten film i z drugim "Obcym" miało być podobnie. W przeciwieństwie do O'Bannona postawił jednak na akcję sci-fi, a nie horror sci-fi, jakim bez wątpienia była pierwsza część. Czy to dobry kierunek? Hmmm... Kwestia gustu. Niemniej oglądając film, można było odnieść wrażenie, że "Decydujące starcie" było zwrotnicą, która przesunęła uniwersum Obcego na zupełnie inny tor.

* WIZJA PRZYSZŁOŚCI, KTÓRA WCIĄŻ PRZERAŻA * | 🏅 recenzja wyróżniona przez Redakcję portalu NaKanapie.pl Minęło wiele lat od kiedy po raz pierwszy miałem w dłoniach "1984" Orwella. To było jakieś stare wydanie z mojej osiedlowej biblioteki, a ja byłem wtedy nastolatkiem. Czyli to musiało być jeszcze w czasach, kiedy między blokami i wieżowcami przechadzały się dinozaury. Jedne skubały trawę, inne pożerały sąsiadów... No, w każdym razie tak to sobie przypominam. 😉 "1984" od tamtego czasu miał co najmniej kilka wznowień. Dzieło Georga Orwella, mimo, że napisane u schyłku lat '40 XX wieku, nadal pozostaje cholernie aktualne, a Jego dystopijna wizja przyszłości nadal przyprawia zwykłych ludzi o ciarki, a socjopatów o erekcję.

* POCZĄTKI POLSKIEJ FANTASTYKI NAUKOWEJ * | 🏅 recenzja wyróżniona przez Redakcję portalu NaKanapie.pl Od lat zagrzebany w literaturze, cały czas poszukuję nowych opowieści, autorów, nowych literackich doznań. Jednak czasami, aby znaleźć nowe, trzeba cofnąć się do przeszłości. Czyli paradoksalnie nowe oznacza stare. Nie wiem jak Wam, ale mi takie paradoksy zupełnie nie przeszkadzają. Lubię klasykę, zwłaszcza w nowym wydaniu i tu na przeciw wychodzi Wydawnictwo IX, które specjalizuje się w odkopywaniu zapomnianych książek i ich autorów. Jedną z takich pozycji jest "Telewizor Orkisza" Jana Mariana Dąbrowy z 1929 roku, który blisko sto lat temu przecierał szlaki polskiej fantastyki naukowej. Niewznawiana od blisko wieku powieść, wreszcie doczekała się ponownego wydania, które jednocześnie otwiera nową serię "Dziewiątki" - Astrogatorzy, w której zostaną pokazane zapomniane, klasyczne dzieła polskich twórców sci-fi.

* NIEZAPOMNIANE DOZNANIA LITERACKIE * Legenda powraca. I to bardzo szybko. Nie minął nawet miesiąc od premiery zbioru opowiadań " Conan. Księga pierwsza ", a Wydawnictwo Vesper już wypuszcza, jeszcze bardziej obszerną, "Księgę drugą", w której znajdziecie resztę opowiadań Roberta E. Howarda o Conanie Cimmeryjczyku, jedyną o nim powieść, a także aż 50 stron dodatków. Wszystko to składa się na ponad 900 stronicowe tomiszcze, które zachwyciło mnie nie tylko treścią, ale i wykonaniem.

* SABLIK W KLIMACIE STEPHENA KINGA * Fanom grozy chyba nie muszę przedstawiać Tomasza Sablika. Gdy w 2020 roku ukazała się "Winda" wielu pokochało twórczość tego, wówczas, mało znanego pisarza. Byłem wśród nich, bowiem uznałem, że ciężko mi znaleźć na polskiej scenie grozy Autora z równie wielkim talentem, wrażliwością i zmysłem obserwacji. " Lęk " i " Przypadłość " właściwie to potwierdziły. "Lęk" był w ogóle genialną powieścią, według mnie najlepszą w dorobku Tomka, choć może to zmienić "Mój dom", którego jeszcze nie czytałem. Ale wśród tych, które znam, moim numerem jeden jest właśnie "Lęk" - świetna mieszanka grozy, fantastyki, postapo i powieści psychologicznej. Niektórzy mogą nie wiedzieć, ale rok przed "Windą" Sablik debiutował powieścią zgoła inną niż wszystko, co stworzył później. W grudniu 2019 roku, nakładem nieszczęsnego "wydawnictwa" Novae Res ukazała się książka "Próba sił" napisana

| 🥉 3 miejsce na liście TOP3 Mrocznych Stron (3/2024) * DEBIUT PACHNĄCY ŚWIEŻOŚCIĄ I SŁOWIAŃSKIM PODPŁOMYKIEM * Moi Drodzy, poznajcie Awandię - fikcyjne królestwo nad Morzem Wschodnim, które swe bogactwo zawdzięcza kopalniom rud żelaza oraz żyznym glebom. Z dala od stolicy, tuż przy granicy olbrzymiej i dzikiej puszczy Tormen, przycupnęła niewielka wieś Ligawka, w której dorasta Bora i jej młodszy brat Radek. Wychowywani przez ciotkę Olenę żyją w biedzie, ale miłości. Mają siebie nawzajem i tę rodzinną harmonię od czasu do czasu psują wizyty ojca - brutala i sadysty, który zabił żonę i to na oczach dzieci. Nie spotkała go za to zbyt surowa kara. Jako najemnik ze znajomościami na samym dworze królewskim odbył śmiesznie krótki wyrok w kopalni i bynajmniej nie sprawia wrażenia kogoś, kto żałuje swego czynu. Tymczasem dorastająca Bora, chce iść w ślady nikczemnego tatusia i podobnie jak on, zostać najemniczką. Dziewczyna swój gorący temperament odziedziczyła zdecydowanie po ojcu i aby

| 🥇 1 miejsce na liście TOP3 Mrocznych Stron (3/2024) * ZAGINIONY PRZODEK JACKA REACHERA * | 🏅 recenzja wyróżniona przez Redakcję portalu NaKanapie.pl Zapowiadany od jakiegoś czasu pierwszy z dwóch tomów opowiadań o Conanie Cimmeryjczyku właśnie wchodzi na księgarniane półki i dzięki uprzejmości Wydawnictwa Vesper miałem okazję zapoznać się z tym pokaźnym, bo liczącym blisko 800 stron tomiszczem jeszcze przed oficjalną premierą. I wiecie co? To była prawdziwa literacka uczta. „Conan. Księga pierwsza” to heroic fantasy najwyższej próby, dzieło ponadczasowe, klasyka w najlepszym wydaniu.

SCENARIUSZ FILMU ZOSTAŁ ZAADOPTOWANY NA POWIEŚĆ OBCY Alana Deana Fostera   W 19 odcinku serii postów 📼 SFILMOWANI przyjrzymy się prawdziwej filmowej legendzie. Po raz pierwszy też mamy sytuację odwrotną, kiedy to książka powstała na podstawie filmu, a nie odwrotnie. Ostatnio postanowiłem sobie przypomnieć "Obcego". Pomyślałem: ok, przelecę wszystkie książki (tylko bez skojarzeń, zbereźniki 😁) i wrócę do filmów, których nie widziałem lata świetlne. Pewnie ostatni raz, gdzieś tak na początku XXI wieku, przy okazji jednej z polsatowskich powtórek. Człowiek dorósł, zmądrzał (może nie jakoś przesadnie mocno, ale trochę pewnie tak), więc powinien wynieść coś więcej, zauważyć szczegóły, które kiedyś mu umknęły. No i wczoraj wieczorem zrobiłem sobie seans pierwszego "Obcego". Światła pogaszone, intro 20th Century Fox rozbrzmiewa w całym mieszkaniu, a ja wchodzę na uśpiony pokład Nostromo i pierwsze co rzuca mi się w oczy, to genialne oświetlenie wnętrz statku. Od pierwsz

* POWRÓCIŁ STARY, DOBRY ĆWIRLEJ * Początek lat '90, to czas dynamicznych przemian politycznych, gospodarczych, ale i społecznych. Życie wyglądało wtedy zupełnie inaczej, na ulicach królowały ortalionowe dresy, a niektórzy ich nosiciele, uzbrojeni w bejsbole często odwiedzali miejskie lokale gastronomiczne w celu wymuszenia haraczu, tj. "dobrowolnej" opłaty za "ochronę". Każde większe miasto borykało się z gangami osiłków, policja wydawała się bezradna, a zwykli ludzie przestraszeni. Dla kogoś dorastającego w latach '90 to wszystko nie miało jednak większego znaczenia. Rodzice skutecznie oddzielali nas od niebezpieczeństw opiekuńczą barierą. Było biednie, ale wesoło, a gdy się wpadło w tarapaty zawsze można było liczyć na starszych kolegów z dzielnicy. Tamten czas traktuję z pobłażliwym sentymentem, bo i sentymentalizm ma to do siebie, że podchodzi się do niego z przymrużeniem oka i wyparciem tego, co było naprawdę złe. W pewnej mierze nostalgiczny wydaje się

   | 🖤 książka objęta patronatem Mrocznych Stron | 🥈 2 miejsce na liście TOP3 Mrocznych Stron (3/2024) * KAŻDY MA SWOJE TAJEMNICE * Ostatnio z kryminałem jest mi coraz bardziej nie po drodze. Może to nie jest jeszcze ten etap, gdzie ja chcę sunąć A1 na Wybrzeże, a kryminał zaiwania krajową 47 do Zakopca, ale te nasze drogi coraz bardziej się rozjeżdżają, a to dlatego, że część autorów - a mam tu na myśli autorów polskich - poszło w stronę - jak ja to nazywam - szkoły Bondy i Chmielarza, tworząc historie coraz bardziej odklejony od polskiej rzeczywistości, z bohaterami, których za cholerę nie jestem w stanie polubić, z wątkami często przypadkowymi, a przez to mało interesującymi. Na szczęście są jeszcze wyjątki od tej skwaśniałej mizerii, od tego nieświeżego gulaszu z przypalonego gara. Tym wyjątkiem jest Kamila Cudnik, której literacką drogę śledzę od Jej debiutu w 2019 roku i nawet stoję przy tej drodze kibicując i trzymając kciuki za dalszy pisarski rozwój. I wiecie co? Chyba