📼 WIOSNA (2017) 🔻 🆂ꜰɪʟᴍᴏᴡᴀɴɪ ⑤④

film powstał na podstawie opowiadania
WIOSNA ze zbioru SANATORIUM POD KLEPSYDRĄ 
Brunona Schulza
 
Szukając ekranizacji opowiadań Schulza natrafiłem na film dziwny i piękny zarazem. Ja wiem, że przymiotnik "dziwny" pasuje niemalże do każdego teksu Brunona Schulza i większość z nich jest szalenie trudna do przeniesienia na ekran, ale i tak co jakiś czas ktoś podejmuje się tego wyzwania. Rok 2017 roku był pod tym względem wyjątkowy, bo za prozę Schulza zabrały się aż dwie ekipy filmowe. Skutkiem tego powstały dwie krótkometrażówki - animacja "Samotność" oraz poetycki film grozy "Wiosna". I właśnie tę drugą produkcją ostatnio znalazłem i się zachwyciłem.

Barbara Nałęcz-Nieniewska i Maria Molenda napisały scenariusz w oparciu o fragment jednego z najbardziej onirycznych tekstów Schulza. Oniryzm był zresztą znakiem rozpoznawczym tego pisarza i myślę, że to idealnie udało się przekuć dziewczynom na język filmowy. "Wiosna" w reżyserii Nałęcz-Nieniewskiej to obraz o tym jak wielką moc mają w sobie opowieści. Film nie ma dialogów, ale doskonale gra wysmakowanymi zdjęciami Przemysława Brynkiewicza oraz muzyką Michała Szerląga. W tle Arkadiusz Detmer (tak, ten z "Symetrii") czyta fragmenty "Wiosny" Schulza, a całość ma wydźwięk poetyckiej grozy, która fascynuje i przeprawia o ciarki. Nałęcz-Naniewskiej stworzyła niesamowitą atmosferę całej opowieści, którą buduje również las i stary opuszczony cmentarz spowite mgłą... Ja jestem zauroczony.

Film znajdziecie na YouTube. Trwa tylko 16 minut, ale każda sekunda to prawdziwa uczta zarówno dla oczu, jak i duszy. Gorąco polecam!
 
obsada: Łukasz Oleś, Justyna Stasik, Małgorzata Goździk, Karolina Kowalczyk, Maciej Walasek i inni
kraj: Polska
czas trwania: 16 min
rok produkcji: 2017
gatunek: groza | poetycki 🎬 rodzaj: krótkometrażowy
ocena: 💀💀💀💀💀💀💀💀❌❌ 8/10

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

📚 CZARNA DALIA | James Ellroy🔻 🆁ᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ

Obraz
  ● MROK, DEKADENCJA I RÓWNIA POCHYŁA  ● Już od jakiegoś czasu przymierzałem się do książek Jamesa Ellroya. Lata temu widziałem "Tajemnice Los Angeles" czyli jedną z ekranizacji jego powieści i muszę przyznać, że ten film sprawił, że zakochałem się w czarnym kryminale. Ale wiecie jak to jest: między myślą: "muszę to przeczytać" do realizacji tej myśli, czasami droga jest długa i wyboista. A czasami nawet nie zaprowadzi nas do celu, bo okazuje się, że w tak zwanym "międzyczasie", na środku tej drogi wyrósł już las i - takiego wała - dalej nie pojedziesz.
Czytaj całość »

📼 CZAS ZABIJANIA (1996) 🔻 🆂ꜰɪʟᴍᴏᴡᴀɴɪ ⑤②

Obraz
film na podstawie powieści CZAS ZABIJANIA Johna Grishama Przyszedł i na mnie czas, aby sięgnąć po książki Johna Grishama i zacząłem - bo czemu by nie - od jego debiutu - "Czasu zabijania". A jak książka, to i film. Film widziałem lata temu na Ale Kino. To było w czasach, kiedy stacja nie miała jeszcze plusa w nazwie czyli dawno. I dobra - przyznam się - niewiele mi zostało w pamięci po tym obrazie, a skoro tak, to i z książki mogłem czerpać przyjemność i z ponownego seansu również, bowiem film "Czas zabijania" w reżyserii Joela Schumachera to jeden z tych nielicznych obrazów, które mogę postawił obok literackiego pierwowzoru i powiedzieć: film dorównuje książce. Schumacher stając za kamerą tej produkcji miał już doświadczenie z prozą Grishama, ledwie dwa lata wcześniej, bo w 1994 roku nakręcił "Klienta", zresztą na podstawie scenariusza tego samego gościa - Akivy Goldsmana, można powiedzieć: specjalisty od przenoszenia książek na ekran. "Ja, robot...
Czytaj całość »

📚 MIĘDZY USTAMI A BRZEGIEM PUCHARU | Maria Rodziewiczówna 🔻🅾ᴘɪɴɪᴀ

Obraz
  Ostatnio sięgnąłem po kolejnego polskiego klasyka wydanego w ramach serii Biblioteka Polska, którą prenumeruję. Następnym w kolejce była powieść "Między ustami a brzegiem pucharu" Marii Rodziewiczówny. To melodramat z 1889 roku opowiadający o pruskim arystokracie Wentzelu Croy-Dülmen, który zakochuje się w pięknej Jadwidze - Polce gdzieś z okolic Poznania. Wentzel wiedzie hulaszczy tryb życia. Liczne kochanki, popijawy, pojedynki na rewolwery i nienawiść do Polaków - tak, w telegraficznym skrócie, można scharakteryzować żywot tego nadętego typa. W pośladki najbardziej uwiera go to, że w połowie jest Polakiem i gdy ktoś mu to wyciągnie, gdy ktoś przypomni mu, że przecież jego matka była Polką, koleś robi się bardzo nerwowy i najczęściej z tego powodu pojedynkuje się. Jadwiga zmienia go jednak, a gdy jeszcze okazuje się, że jest wychowanicą jego babki od strony matki, w Wentzelu zachodzi przemiana i gość odkrywa w sobie uśpionego Polaka...
Czytaj całość »